"ที่นี่...เป็นพระของประชาชน"
คำถาม - ศาสนากิจและภารกิจมากมายที่เจ้าพระคุณสมเด็จฯ ต้องปฏิบัติเป็นประจำ ทำไมพระองค์จึงทรงดูไม่เหนื่อย อีกทั้งพุทธศาสนิกชนที่ได้มีโอกาสเข้าเฝ้าอย่าใกล้ชิดยังได้รับความเมตตาอย่างสม่ำเสมอ
ตอบ เจ้าพระคุณสมเด็จฯ ทรงเหนื่อยเหมือนคนชราทั่วไป แต่พระองค์ทรงนึกเสมอว่า เมื่อคนมาขอพึ่งพระองค์ พระองค์ก็ประทานเมตตาให้เสมอ เหมือนกับที่ทรงเคยรับสั่งว่า
"ที่นี่...เป็นพระของประชาชน"
ดังนั้น จึงทรงมีพลังให้กับผู้มาพึ่งพระเมตตาเสมอ
หมายเหตุ คำว่า "ที่นี่" เจ้าพระคุณสมเด็จฯ หมายถึงตัวพระองค์เอง
-----------
มีเหตุการณ์น่าสนใจเรื่องหนึ่ง ในระยะแรก ๆ เจ้าพระคุณสมเด็จฯ ทรงรับแขกที่ห้องรับแขกใต้กุฏิไม้หลังใหญ่ แต่ละวันจึงมีคนมากราบนมัสการจำนวนมาก ทรงสังเกตเห็นชายหนุ่มคนหนึ่งมานั่งอยู่กับแขกที่มาเฝ้าโดยไม่พูดไม่จาอะไร เมื่อกลุ่มผู้มาเฝ้ากลับ เขาก็กลับด้วย เป็นเช่นนั้นอยู่หลายวัน
จนวันหนึ่งเมื่อโอกาสอำนวย เพราะมีคนน้อย เจ้าพระคุณสมเด็จฯ จึงถามเขาว่า "เออ! มีธุระอะไรหรือเปล่า" ชายหนุ่มคนนั้นจึงเล่าถวายว่า
เขาทำงานอยู่ท่าเรือแล้วตกงานเพราะภาวะวิกฤต IMF กลุ้มใจมากไม่รู้จะทำอย่างไร บางวันก็เดินโต๋เต๋อย่างล่องลอย วันหนึ่งผ่านมาทางวัดบวรนิเวศวิหาร เห็นคนเขาเดินเข้ามาทางนี้ ก็เลยเดินตามเขามา เห็นพวกคนเข้ามากราบนมัสการเจ้าพระคุณสมเด็จฯ ก็เลยตามเข้ามานั่งอยู่ท้ายกลุ่ม มองดูพระพักตร์เจ้าพระคุณสมเด็จฯ แล้วรู้สึกสบายใจ จึงมานั่งอยู่หลายวัน แล้วต่อมาก็ได้งานทำ ก็มีเท่านี้ล่ะครับ เขาเล่าจบก็กราบลาเจ้าพระคุณสมเด็จฯ
หลังจากชายหนุ่มคนนั้นกลับไปแล้ว เจ้าพระคุณสมเด็จฯ ก็ทรงยิ้ม แล้วตรัสกับศิษย์ผู้สนองงานอยู่ขณะนั้นว่า
"เออ! ไม่ได้ทำอะไรก็ช่วยคนได้"
แล้วก็ทรงพระสรวลเบา ๆ
คำถาม - ศาสนากิจและภารกิจมากมายที่เจ้าพระคุณสมเด็จฯ ต้องปฏิบัติเป็นประจำ ทำไมพระองค์จึงทรงดูไม่เหนื่อย อีกทั้งพุทธศาสนิกชนที่ได้มีโอกาสเข้าเฝ้าอย่าใกล้ชิดยังได้รับความเมตตาอย่างสม่ำเสมอ
ตอบ เจ้าพระคุณสมเด็จฯ ทรงเหนื่อยเหมือนคนชราทั่วไป แต่พระองค์ทรงนึกเสมอว่า เมื่อคนมาขอพึ่งพระองค์ พระองค์ก็ประทานเมตตาให้เสมอ เหมือนกับที่ทรงเคยรับสั่งว่า
"ที่นี่...เป็นพระของประชาชน"
ดังนั้น จึงทรงมีพลังให้กับผู้มาพึ่งพระเมตตาเสมอ
หมายเหตุ คำว่า "ที่นี่" เจ้าพระคุณสมเด็จฯ หมายถึงตัวพระองค์เอง
-----------
มีเหตุการณ์น่าสนใจเรื่องหนึ่ง ในระยะแรก ๆ เจ้าพระคุณสมเด็จฯ ทรงรับแขกที่ห้องรับแขกใต้กุฏิไม้หลังใหญ่ แต่ละวันจึงมีคนมากราบนมัสการจำนวนมาก ทรงสังเกตเห็นชายหนุ่มคนหนึ่งมานั่งอยู่กับแขกที่มาเฝ้าโดยไม่พูดไม่จาอะไร เมื่อกลุ่มผู้มาเฝ้ากลับ เขาก็กลับด้วย เป็นเช่นนั้นอยู่หลายวัน
จนวันหนึ่งเมื่อโอกาสอำนวย เพราะมีคนน้อย เจ้าพระคุณสมเด็จฯ จึงถามเขาว่า "เออ! มีธุระอะไรหรือเปล่า" ชายหนุ่มคนนั้นจึงเล่าถวายว่า
เขาทำงานอยู่ท่าเรือแล้วตกงานเพราะภาวะวิกฤต IMF กลุ้มใจมากไม่รู้จะทำอย่างไร บางวันก็เดินโต๋เต๋อย่างล่องลอย วันหนึ่งผ่านมาทางวัดบวรนิเวศวิหาร เห็นคนเขาเดินเข้ามาทางนี้ ก็เลยเดินตามเขามา เห็นพวกคนเข้ามากราบนมัสการเจ้าพระคุณสมเด็จฯ ก็เลยตามเข้ามานั่งอยู่ท้ายกลุ่ม มองดูพระพักตร์เจ้าพระคุณสมเด็จฯ แล้วรู้สึกสบายใจ จึงมานั่งอยู่หลายวัน แล้วต่อมาก็ได้งานทำ ก็มีเท่านี้ล่ะครับ เขาเล่าจบก็กราบลาเจ้าพระคุณสมเด็จฯ
หลังจากชายหนุ่มคนนั้นกลับไปแล้ว เจ้าพระคุณสมเด็จฯ ก็ทรงยิ้ม แล้วตรัสกับศิษย์ผู้สนองงานอยู่ขณะนั้นว่า
"เออ! ไม่ได้ทำอะไรก็ช่วยคนได้"
แล้วก็ทรงพระสรวลเบา ๆ
