ฟังชื่อเหมือนโรคที่นักเรียนทุกคนเป็นหลังสอบเสร็จนะครับ แต่ในความเป็นจริงแล้วนี่เป็นโรคที่เกี่ยวข้องกับเครือข่ายความจำในสมองซึ่งดูเหมือนจะแบ่งเก็บความรู้ไว้เป็นลิ้นชักๆตามคอนเซ็ปต์ของแต่ละเรื่อง เวลาหายก็หายได้เป็นเรื่องๆเหมือนกัน
ยกตัวอย่างเช่นความเข้าใจเรื่องเครื่องไม้เครื่องมือต่างๆอาจจะแยกเก็บเอาไว้ที่นึง คนที่สมองบาดเจ็บได้รับผลกระทบเฉพาะตรงส่วนนี้ พอตื่นมาทุกอย่างก็อาจจะปกติหมด ยกเว้นไม่สามารถแยกแยะได้ว่าค้อนกับเลื่อยนี่มันเอาไปใช้งานต่างกันยังไง ในทำนองเดียวกันความรู้เกี่ยวกับสัตว์ต่างๆว่าชื่ออะไรบ้าง หน้าตายังไงบ้าง ก็อาจจะเก็บเอาไว้อีกลิ้นชักนึง คนที่ได้รับบาดเจ็บตรงส่วนนี้อาจจะยังแยกช้อนกับส้อม ค้อนกับเลื่อยได้ตามปกติ แต่พอถามเรื่องสัตว์ อาจจะเกิดอาการเหมือนกับลืมไป "เอ๊ะ? ม้ากับหมูนี่มันต่างกันยังไงนะ?" อยู่ดีๆก็เกิดแยกไม่ออก เรียกไม่ถูกขึ้นมา
คุณหมอทดลองให้คนไข้ประเภทนี้วาดรูปเป็ดตามแบบที่ให้ดู ก็ปรากฏว่าวาดได้สวยเหมือนเป็ดดี โอเค คราวนี้เอาใหม่ ให้ดูแบบให้เรียบร้อยก่อน จากนั้นเอาแบบออกไป แล้วรอ 10 วินาทีค่อยให้วาดจากความจำ ก็ปรากฏว่าจะได้ออกมามีแท่งๆดำๆขยุกขยุยงอกออกมาจากตูดเป็ดนิดหน่อย แต่ก็ยังดูเป็นเป็ดอยู่ คราวนี้มาถึงรอบสุดท้าย เอาแบบออกเสร็จแล้วให้รอถึง 1 นาทีเต็มค่อยให้วาด ก็ปรากฏว่าคนไข้วาดออกมาเป็นเป็ด 4 ขา นับเป็นความผิดพลาดที่คนธรรมดาต่อให้จะพลาดยังไงก็คงไม่สามารถพลาดถึงขนาดนั้นได้ แสดงให้เห็นว่าคอนเซ็ปต์เรื่องสัตว์ต่างๆในหัวของคนไข้คงเบลอไปหมดแล้วจริงๆ จนทำให้เกิดความสับสนระหว่างเป็ดกับหมาขึ้นมาได้ (ก้าบๆๆ เป็ดมันมี 4 ขา 4 ตีนเดินมา น้ำในคลองมีหอยปูปลา)
