พระราชบัญญัติควบคุมเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ มาตรา 31 กำหนดว่า ห้ามมิให้ผู้ใดบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ในสถานที่หรือบริเวณดังต่อไปนี้
1. วัดหรือสถานที่สำหรับปฏิบัติพิธีกรรมทางศาสนา เว้นแต่เป็นส่วนหนึ่งของพิธีกรรมทางศาสนา
2. สถานบริการสาธารณสุขของรัฐ สถานพยาบาลตาม ก.ม.ว่าด้วยสถานพยาบาล และร้านขายยาตาม ก.ม.ว่าด้วยยา ยกเว้นบริเวณที่จัดไว้เป็นที่พักส่วนบุคคล
3. สถานที่ราชการ ยกเว้นบริเวณที่จัดไว้เป็นที่พักส่วนบุคคล หรือสโมสร หรือการจัดเลี้ยงตามประเพณี
4. สถานศึกษาตาม ก.ม.ว่าด้วยการศึกษาแห่งชาติ ยกเว้นบริเวณที่จัดไว้เป็นที่พักส่วนบุคคล หรือสโมสร หรือการจัดเลี้ยงตามประเพณี หรือสถานศึกษาที่สอนการผสมเครื่องดื่มแอลกอฮอล์และได้รับอนุญาตตาม ก.ม.ว่าด้วยการศึกษาแห่งชาติ
5. สถานีบริการน้ำมันเชื้อเพลิงตาม ก.ม.ว่าด้วยการควบคุมน้ำมันเชื้อเพลิง หรือร้านค้าในบริเวณสถานีบริการน้ำมันเชื้อเพลิง
6. สวนสาธารณะของทางราชการที่จัดไว้เพื่อการพักผ่อนของประชาชนทั่วไป
7. สถานที่อื่นที่รัฐมนตรีประกาศกำหนดโดยคำแนะนำของคณะกรรมการ
ผู้ใดฝ่าฝืนต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินหกเดือน หรือปรับไม่เกินหนึ่งหมื่นบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ
คำอธิบาย
กฎหมายฉบับนี้และมาตรานี้มีเจตนาควบคุมการดื่มในศาสนสถานหรือสถานที่อันตราย เพราะการดื่มเหล้าทำให้ขาดสติยั้งคิดและอาจก่อเรื่องร้ายแรงและเป็นอันตรายต่อตนเองหรือผู้อื่นได้ แล้วยังรวมถึงทำลายภาพสถานที่ทางศาสนาด้วย ดังนั้นการดื่มในวัดหรือบริเวณวัด ไม่ว่าจะเป็นงานศพหรืองานบวชซึ่งมิได้มีพิธีกรรมที่ต้องใช้สุราหรือเบียร์ ผู้ดื่มต้องได้รับโทษอาญาตามกฎหมาย สถานที่อีกหลายแห่งที่เกี่ยวข้องกับสุขภาพ หรือสถานที่ราชการ หรือสถานที่อันตราย เช่น ร้านขายยา สถานีบริการน้ำมันเชื้อเพลิง โรงพยาบาล สถานีอนามัย โรงเรียน มหาวิทยาลัย สวนสาธารณะ เป็นต้น ล้วนอยู่ในบังคับของกฎหมายนี้
นักดื่มทั้งหลายพึงระวังการดื่มในสถานที่ดังกล่าว เพราะค่าปรับสูงกว่าราคาเครื่องดื่มอย่างมาก ไม่คุ้มแน่ หากท้าทายการบังคับใช้กฎหมายฉบับนี้แลกกับการดื่มเหล้าที่เสี่ยงต่อกฎหมายแล้ว ยังท้าทายความตายจากโรคตับแข็งด้วย
