Do you understand this article.
http://understand2article.blogspot.com/
http://understand2article.blogspot.com/
Please re-write this article to me,thank a lot.
Human Resource Online Training
คำเตือน: โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
เราคงเคยนึกสงสัยว่าเหตุใดทำไมผู้ชายญี่ปุ่น (บางส่วน) ถึงได้โรคจิตนัก? ทำไมญี่ปุ่นถึงเป็นประเทศอุตสาหกรรมหนัง AV? ทำไมนางแบบวัยเอ๊าะถึงมีรูปโป๊เปลือยออกมาแทบไม่เว้นแต่ละวัน? นั่นเพราะประเทศญี่ปุ่นมีความอิสระทางเพศมากกว่าด้วย เพราะประเทศญี่ปุ่นในปัจจุบันนั้นแทบไม่บอกตรงตัวว่าศาสนาไหนเป็นศาสนาประจำชาติเลย คนญี่ปุ่นบางคนควบสองศาสนา หรือไม่มีศาสนานับถือด้วยซ้ำ หรืออาจจะนับถือศาสนา "วัตถุนิยม" ก็ได้?
อย่างที่รู้กันว่าญี่ปุ่นนั้นเป็นประเทศที่พัฒนาแล้ว เรียกว่าเป็นยักษ์ใหญ่ความเจริญในเอเชียก็ว่าได้ นวัตกรรมเทคโนโลยีล้วนแล้วแต่มาจากมันสมองของคนญี่ปุ่นทั้งนั้น เรียกว่ากลายเป็นประเทศทุนนิยมเต็มตัว และประชากรในประเทศเริ่มจะกลายเป็นนับถือศาสนา "บริโภคนิยม" กันไปเสียแล้ว โตเกียว เมืองหลวงของญี่ปุ่นนั้นได้เคยขึ้นแท่นแชมป์ค่าครองชีพสูงที่สุดในโลก แค่ในย่านฮาราจุกุเพียงพื้นที่เท่ากระดาษเอสี่ก็มีราคาถึง 4 ล้านเยน (1,200,000 บาท) ค่าบะหมี่หนึ่งชามเท่ากับ 25 บาทไทย แต่ที่บ้านพี่ยุ่นชามละขั้นต่ำ 600 เยน (180 บาท) เรียกว่าใครจะไปเที่ยวญี่ปุ่นต้องกระเป๋าหนักเลยทีเดียว เพราะฉะนั้นข้าวของทุกอย่างในญี่ปุ่นจึงแพงหมด
รัฐบาลญี่ปุ่นในเวลานี้กำลังเผชิญหน้าปัญหาเศรษฐกิจที่เรียกว่าผีซ้ำด้ามพลอยเลยทีเดียว เจอทั้งอัตราคนว่างงาน (คนเลือกงานมากขึ้น และบางทีบริษัทก็ไม่มีนโยบายรับคนทำงานเพิ่ม) คนทำงานที่เกษียณตัวเองช้าลง (เกษียณอายุ 75 ปี) คนหนุ่มสาวก็น้อยลง (เจอปัญหาฆ่าตัวตายกันปีละ 3,000 คน) แรงงานหนุ่มสาวที่แข็งแรงก็หายากยิ่งกว่างมเข็มในมหาสมุทร แล้วไหนจะเจอปัญหาคนญี่ปุ่นบ้านิยมวัตถุตั้งแต่เด็กยันแก่ ความเครียดจากปัญหาที่รุมเร้าเช่นนี้อาจทำให้คนญี่ปุ่นเกิดเพี้ยนขึ้นมาก็ได้ "ใครที่แตกต่างอยู่คนเดียว คนนั้นเป็นตัวประหลาด"
เราคงเคยเห็นในการ์ตูนผู้หญิงญี่ปุ่นที่ตัวนางเอกมักจะถูกเพื่อนหญิงร่วมชั้นรังแกด้วยเพราะความเป็นคนเชยยากจน ไม่สามารถเข้าพวกกับกลุ่มไหนได้ โดยนางเอกก็มักจะเป็นยัยเฉิ่มไม่ทันคน เป็นของเล่นให้เพื่อนแกล้งทุกวันโดยไม่โต้ตอบ นี่เป็นภาพที่เกิดขึ้นจริงในสังคมไฮคลูสญี่ปุ่นที่กลายเป็นเรื่อง "ธรรมดา" ไปเสียแล้ว เพราะคนญี่ปุ่นเชื่อกันว่าใครที่ไม่อยากถูกรังแกก็ต้องปรับตัวให้เข้ากับสุภาษิตที่ว่า "เข้าเมืองตาหลิ่ว ก็ต้องหลิ่วตาตาม"
อย่างที่เราสังเกต แค่เยาวชนในปัจจุบันของประเทศเราที่ว่าเริ่มบ้าวัตถุแล้วนั้น ในประเทศญี่ปุ่นนี้ยิ่งกว่า เด็กสาวบางคนแทบจะไปสุมตัวอยู่ตามร้านอาหารแดกด่วน คาราโอเกะ มากกว่าจะไปโรงเรียนเสียอีก และต่างก็มีอุปกรณ์ประจำตัว ทั้งโทรศัพท์มือถือยี่ห้อดัง กระเป๋านำเข้าแพงๆ เครื่องสำอางค์อิมพอร์ต แต่งหน้าทำผมแบบแทบจะเปลี่ยนทุกวัน อย่าคิดว่าเด็กสาววัยทีนเหล่านี้ช่างอู้ฟู้ร่ำรวยทุกคนนะจ๊ะ ลำพังเงินเดือนพ่อแม่นั้นคงไม่พอที่จะสนองไลฟ์สไตล์ของพวกเธอแน่ เพราะฉะนั้นจะต้องหา "ลำไพ่พิเศษ" เพื่อมาซับพอร์ต
ใครเคยดูหนัง AV บ้าง? แถมเลยว่าร้อยทั้งร้อยตอบมาว่า "เคยดู" แต่ใครจะชอบมากชอบน้อยนั้นก็แตกต่างกันไป หนัง AV ที่ว่าก็คือเป็นภาพยนตร์วิดีโอ วีซีดี หรือดีวีดี ที่เป็นเนื้อหาเกี่ยวกับเรื่องทางเพศสัมพันธ์ โดยมีการแบ่งเรตหนังออกเป็นทั้ง NC, R, และ X
โดยหนัง NC และ R นั้นจะมีเนื้อหาพล็อตเรื่องที่มาที่มาอย่างเป็นเรื่องเป็นราว บอกที่มาที่ไปของตัวละครโดยแบ่งเนื้อหาออกครึ่งนึง และอีกครึ่งเป็นฉากทางเพศสัมพันธ์หรือเลิฟซีน เพียงแต่เป็นเลิฟซีนที่ให้เห็นพอหวือหวา ไม่ถึงกับ "สอดใส่" กันจริง ทำเพียงให้คนดูคิดเสมือนเท่านั้น ซึ่งพบได้ในหนังฮอลลีวู้ดในปัจจุบัน ที่แม้แต่ฉายขึ้นเป็นหนังโรงใหญ่ได้ แต่หนังเรตนี้เริ่มไม่ค่อยได้รับความนิยมแล้ว เพราะเป็นการลงทุนที่สูง สิ้นเปลืองโดยใช่เหตุ หากไม่ใช่ผู้กำกับระดับออสการ์ ลูกโลกทองคำ สัตว์สารพัดทองคำทั้งหลาย ที่ทำหนังเพื่อศิลปะ ส่งประกวด หรือใจรักจริงๆ ไม่มีสปอนเซอร์ที่ไหนใคร่จะลงทุน โลกของธุรกิจอย่างไรก็ต้องการ "กำไร" คืน โดยใช้การ "ลงทุน" ให้น้อยที่สุด
หนังเรต X จึงได้รับความนิยมที่สุดในวงการหนัง AV ญี่ปุ่น ด้วยเนื้อหาของเรต X นั้นไม่ต้องการพล็อตเรื่อง ที่มาที่ไป หรืออะไรที่เป็นเหตุเป็นผลทั้งสิ้น เนื้อหาจากเริ่มต้นถึงจุดจบของมันมีเพียงแต่เรื่องความสัมพันธ์ทางเพศที่เล่นจริง เจ็บจริงทั้งนั้น เริ่มต้นด้วยสการร้างทีมงานขึ้นมาก่อน แล้ววางแนวเรื่องว่าจะให้เป็นไปในธีมไหน จะถ่ายกล้องแบบไหน มีจัดสถานที่แบบใดบ้าง แล้วแต่ทุน ถ้าเป็นบริษัทใหญ่ก็จะได้ฉากที่สวยงาม แต่ถ้าเบี้ยน้อยหอยน้อยอาจลักลอบใช้สถานที่ทางราชการ โรงแรม หรือแม้แต่ตามตรอกซอกซอยเปลี่ยวกับพุ่มไม้ในสวนสาธารณะก็เป็นอันใช้ได้ (แม้แต่เมืองไทยเอง โรงแรมดังก็โดนลักถ่ายทำไปหลายครั้งเช่นกัน)
เมื่อทีมงานพร้อมแล้ว การหาตัวแสดงก็เป็นลำดับต่อไป โดยเฉพาะนางเอก นางเอกที่ทีมงานคัดนั้นอาจติดต่อโมเดลลิ่งที่จัดหานางเอกหนังทางนี้โดยเฉพาะ นางเอกเหล่านี้มีข้อดีก็คือมีประสบการณ์ รู้หลักการแสดง แต่ข้อเสียก็คือค่าตัวแพง เพราะแน่นอนว่าโมเดลลิ่งนั้นต้องขึ้นค่าตัวสูง
วิธียอดนิยมรองลงมาแต่เสียเวลาหน่อย และต้นทุนถูกนักแล คือแมวมอง แมวมองจะเริ่มมองหาหญิงสาวที่เข้าสเป็ค (หน้าตาน่ารัก ขาวหมวย แอ๊บแบ๊ว ที่สำคัญหน้าอกใหญ่ยิ่งดี) จากนั้นก็จะแนะนำตัวว่ามาจากบริษัทอะไร บอกเนื้อหาและพล็อตเรื่อง รวมถึงราคาค่าตัว โดยราคาค่าตัวนั้นสูงถึง 1 ล้านเยน (300,000 บาท) ต่อหนึ่งเรื่อง!
สำหรับนักแสดงหน้าใหม่ เงิน 1 ล้านเยนญี่ปุ่นนั้นไม่ใช่จะหากันได้ง่ายๆ ลำพังคนทำงานทั้งปียังเก็บไม่ได้เท่านี้เลย ฉะนั้นแค่ถ่ายหนังเพียงชั่วโมงสองชั่วโมงก็ได้เงินก้อนใหญ่มาแล้ว น่าจะซื้อกระเป๋าหลุยส์ติ๊งต๊องได้สักใบ แลกกับการมาร่วมรักกับผู้ชาย (หรือเลสเลี้ยน) เด็กสาวใจแตกส่วนใหญ่จึงเต็มใจที่จะถ่ายหนัง AV แบบไม่ตะขิดตะขวงอะไร นั่นก็เพราะพวกเธอเองก็เสียสาวให้แฟนหนุ่มคนแรกไปแล้ว (และก็เลิกบ้างไม่เลิกบ้าง) ถ้าจะมีเพศสัมพันธ์กับคนอื่นแถมได้ตังค์อีกก็เป็นกำไรมากกว่าสัมพันธ์รักกับแฟนหนุ่มเสียด้วยซ้ำ (เพราะนอกจากเสียแล้วไม่เห็นจะให้ตังค์เลย)
เนื้อหาของหนังเรต X แทบจะไม่มีพล็อตเรื่องเลย มาฉากแรกก็อาจเห็นนางแบบสาวในชุดเต็มตัว สัมภาษณ์หน่อยๆว่ามาถ่ายหนังนี้เพื่ออะไร ก่อนที่จะค่อยๆถอดเสื้อผ้าออก หรือไม่ก็แต่งตัวชุดคอสเพลย์หวาบหวิว บางคนอยู่ในชุดโรงเรียนดังด้วยซ้ำ จากนั้นก็เริ่มการโชว์ "ของที่แม่ให้มา" อย่างทีละนิดละหน่อย จากนั้นก็ "ช่วยตัวเอง" ด้วยการลูบไล้ตามร่างกายตัวเอง ทำหน้าตาให้รู้สึกว่ามีอารมณ์ คราง จากนั้นก็จะมีผู้ช่วยซึ่งอาจจะเป็นทีมงานถ่ายทำ หรือ "พระเอก" เข้ามาช่วย "เล้าโลม" ให้นางเอก "อุ่นเครื่อง" ในยกแรกก่อน
หลังจากนั้นในยกสองส่วนใหญ่ก็จะไปยังเตียง ซึ่งก็แล้วแต่ทีมงานจะลงทุนใช้เตียงหรูหราระดับศิลปะหลุยส์หรือแค่เตียงเก่าๆแล้วแต่ทุน จากนั้นก็ปล่อยให้สองพระเอกนางเอกต่างช่วยกันเล้าโลม เมื่อโหมโรงได้ที่แล้วจึงเข้าสู่สนามจริงกัน ระยะเวลานั้นอาจจะยกเดียวจอดหรือพักไปสักยกแล้วเปลี่ยนตัวพระเอกมาเพื่อความหลากหลาย ในบางเรื่องนั้นอาจเล่น 3P ขึ้นไป (เซ็กซ์หมู่ อาจเป็นชาย 2 หญิง 1 หรือหญิง 2 ชาย 1) จำนวนอาจเปลี่ยนแปลงไปและการเล่นรัก มากกว่าสองคนขึ้นไปนั้นโดยเฉพาะฝ่ายนางเอกที่ต้องเล่นหลายยกกับชายต่างคนก็จะเรียกค่าตัวเพิ่มอีกเป็นพิเศษตามจำนวนพระเอกที่เธอต้องเล่น
เมื่อการถ่ายทำเสร็จสรรพดีแล้ว รับเงินค่าตัวไปเรียบร้อยแล้ว อาจจะสิ้นสุดกัน แต่บางรายก็ทำเป็นธุรกิจออกหน้าออกตาอย่างเต็มตัว แน่นอนว่าอาชีพนี่ได้เงินง่าย นักแสดงนั้นก็ย่อมติดใจที่จะยึดอาชีพที่แสนง่ายได้ค่าตอบแทนกำไรหนักเช่นนี้ เด็กสาวญี่ปุ่นหลายคนจึงยอมเข้าวงการนี้อย่างเต็มใจ!
วงการหนังเอวีนั้นคล้ายวงการบันเทิงไทย ที่จะมีการจัดอันดับหนังเอวียอดเยี่ยม (ไม่ว่าด้านคุณภาพ การแสดง ยอดขาย หรือความสวยของนางเอก) นักแสดงสาวเอวีจึงหวังที่จะให้ตัวเองขึ้นแท่นเป็นอันดับหนึ่งด้วย นอกจากการเป็นที่หนึ่งแล้วยังจะช่วยกระตุ้นยอดขายหนังที่เธอเล่น ทั้งยังเป็นหน้าตา เป็นไอดอลที่ดัง มีเสน่ห์ นอกจากนั้นถ้าโชคดียังสามารถต่อยอดเข้าวงการบันเทิงได้ อย่างเช่นซูฉีที่เคยเป็นดาราโป๊ ก่อนจะพัฒนากลายเป็นนักแสดงแถวหน้าของฮ่องกง เทียบชั้นดาราฮอลลีวู้ด
การเป็นดาราเอวีในสังคมญี่ปุ่นนั้นกลายเป็นเรื่องธรรมดาไปเสียแล้ว เด็กสาวบางคนที่ยังเรียนหนังสืออยู่หากติดท็อปดาราเอวียอดนิยมเธอจะได้รับคำชมจากเพื่อนๆเป็นการใหญ่ บางรายถึงขั้นลาออกมาเล่นหนังอย่างเดียว รับทรัพย์อื้อซ่า ไม่ต้องเรียนหนังสือให้ปวดหัวอีก เพราะถึงจบปริญญาตรีมาก็ตกงานเหมือนกัน แล้วจะเรียนหนังสือไปให้เมื่อยตุ้มทำไม? ออกมาทำงานแบบนี้เต็มตัวสบายกว่ากันเยอะเลย และเมื่อเห็นเพื่อนได้ดีก็ย่อมที่จะสร้างเครือข่ายชักนำเด็กสาวให้เข้าสู่วงการนี้อย่างเต็มใจ โดยมีเม็ดเงินมหาศาลเป็นค่าตอบแทน
สิ่งที่พวกเธอต้องทำเพื่อกระตุ้นยอดขายนั้นคล้ายงานโชว์พริตตี้ โดยมีสินค้าเป็น "ร่างกาย" นั่นเอง โดยในย่านช้อปปิ่งญี่ปุ่นนั้นจะมีโซนนิ่งที่ขายของเกี่ยวกับ "เซ็กซ์" โดยเฉพาะ และที่นี่เป็น "พื้นที่โฆษณา" โดยเหล่านางเอกเอวีจะแต่งตัวชุดวาบหวิวออกมาพร้อมกับให้เหล่าบรรดา "ลูกค้า" ถ่ายรูปเก็บไว้เป็นที่ระทึก จากนั้นก็จะมีการแจกใบโฆษณาหนังที่เธอเล่นมาให้บรรดาลูกค้าได้จำหน้าเธอได้ และโปรโมทให้ไปซื้อหนังแผ่นของเธอ โดยเหล่าบรรดาผู้ชมสามารถถ่ายรูปเธอได้แบบทุกซอกทุกมุม ชนิดที่ว่าอยากถ่ายวิตถารแค่ไหนก็ได้ตามใจ นางเอกบางคนใจถึงถึงกับเปลือยกายให้ชมเป็นออเดิร์ฟก่อนที่จะซื้อผลงานของเธอกลับไปชมที่บ้าน
เมื่อเกิดค่านิยมว่า "ร่างกายเป็นของฉัน จะทำอย่างไรกับมันก็ได้" พวกเธอใช้คุณประโยชน์ของร่างกายที่ยังอ่อนเยาว์นั้นหาประโยชน์กอบโกยให้ได้มากที่สุด วงการเอวีนั้นเป็นสงครามที่ดุเดือดมาก สาวใดยึดอาชีพนี้จะต้องทำร่างกายให้เต่งตึงอยู่เสมอ ประทินผิวให้เปล่งปลั่งเสมอ รวมถึงการลองบทบาทใหม่ๆเรื่อยๆเพื่อมิให้ซ้ำซากจำเจ แม้จะรู้ว่าอายุนั้นเป็นตัวสำคัญ ยิ่งพวกเธออายุใกล้เลข 3 มากแค่ไหนความนิยมก็ยิ่งเสื่อมลงเท่านั้น ดังนั้นในช่วงที่อะไรๆยัง "เต่งตึง" อยู่ก็ต้องรีบทำกำไรให้มากขึ้นเท่านั้น
แต่รูปแบบหนังเอวีนั้นไม่ใช่มีแต่พล็อตสมยอม เพราะก็มีลูกค้าที่อยากดูการ "ข่มขืน" โดยนักแสดงที่ไม่เต็มใจ การมองหานั้นก็เหมือนแมวมองทั่วไป แต่มองหาเหยื่อที่มาคนเดียวหรือน้อยกว่า 5 คน จากนั้นก็เข้าไปทามทาบ ไม่เช่นนั้นก็อาจมีการหลอกลวง และบางทีถ้าถูกใจแต่ไม่ยินยอมอาจมีรายการ "ฉุด" กันไปเลย แน่นอนว่าแบบนี้ไม่ได้รับค่าตัวแน่นอน ที่ร้ายกว่านั้นอาจมีรายการกักขังหน่วงเหนี่ยว ใช้ให้คุ้ม เมื่อหมดสภาพแล้วก็จัดการฆ่าปิดปาก (โดยเฉพาะพวกวิดีโอใต้ดินของยากูซ่าที่ฉุดคนมาถ่ายทำวิดีโอฆ่า ขายให้คนดูที่รสนิยมชอบหนังแนวนี้)
จึงมีคำเตือนในหมู่นักท่องเที่ยวว่าหากไปเดินย่านช้อปปิ้งในญี่ปุ่นนั้นห้ามเดินคนเดียวเด็ดขาด (แม้สองสามคนก็ไม่ควร เพราะทีมงานอาจมาเป็นแก็ง ควรเกาะกลุ่มใหญ่ราว 5 คนขึ้นไป) เพราะอาจโดนฉุดไปเล่น "หนัง" โดยไม่เต็มใจ สูญเสียทั้งตัวทั้งศักดิ์ศรี ไม่ได้เงินแม้แต่สักแดงเดียว
แม้แต่ผู้ชายเองก็อาจโดนฉุดไปเล่น "หนังเกย์" เข้า พล็อตแนวนี้ได้รับความนิยมมากเพราะผู้แสดงนั้นมีความเป็นธรรมชาติ ไม่เสแสร้ง แถมยิ่งถ้าเป็นการ "รุมโทรม" ยิ่งทำยอดขายได้สูงลิ่ว บริษัทหนังหลายเรื่องจึงใช้ให้ผู้กำกับทำพล็อตเรื่องสร้างเป็นแนวข่มขืน (ให้นักแสดงเล่น ประหนึ่งว่าตนเองถูกจับมาข่มขืน แต่มาจับได้ตรงมุมกล้องที่เป็นหนังเกินไป ทำให้รู้ว่าไก่กา) พล็อตนี้เป็นที่นิยมสำหรับคนที่ชอบความดิบเถื่อนของสิ่งมีชีวิตที่ได้ชื่อว่าสัตว์ประเสริฐ
อุตสาหกรรมสื่อโป๊ยังเจริญต่อไปในประเทศญี่ปุ่น เป็นภาพลักษณ์ที่ไม่ดีเลยสำหรับประเทศที่มีความเป็นวัฒนธรรมสูง แต่กระนั้นเหตุใดรัฐบาลญี่ปุ่นถึงไม่เอาจริงเอาจังกับเรื่องนี้ทั้งๆที่มันเป็นภาพลักษณ์ทำลายประเทศ แม้แต่ในกฎหมายญี่ปุ่นยังบอกเองว่าสื่อโป๊นั้นเป็นสื่อผิดกฎหมาย ทั้งนี้ก็เพราะมีอิทธิพลจากพวกมาเฟียยากูซ่าคอยควบคุมผลประโยชน์การค้าเนื้อสดตรงนี้อยู่ เหล่านักการเมืองไม่กล้าเข้าไปยุ่ง เพราะวิธีตัดสินปัญหาของยากูซ่านั้นตัดสินกันง่ายๆ แค่กระสุนนัดเดียวก็จอด! แถมไม่ใช่แค่ฆ่านักการเมืองที่เข้ามาจุ้นเท่านั้น ยังอาจจะจัดการครอบครัวของผู้จุ้นจ้าน จับภรรยาและลูกๆไปเล่นหนังโป๊เสียให้เข็ด ความมีอิทธิพลมืดขนาดนี้ทำให้นักการเมืองและผู้กุมกฎหมายจำเป็นต้องเอาหูไปนาเอาตาไปไร่
ฉะนั้นอยากแปลกใจว่าทำไมผู้ชายญี่ปุ่นถึงวิตถารขนาดนั้น ทำไมเขาถึงได้รังแกผู้หญิงอย่างไม่มีความเมตตา เพราะในสายตาของคนเหล่านี้ผู้หญิงเต็มใจเป็นของเล่นทางเพศสนองตัณหาให้นั่นเอง และด้วยเด็กสาวอยากไปขุดทองในวงการนี้เสียเอง วงการหนังเอวีจึงยังคงเติบโตอย่างแข็งแกร่ง ลอยหน้าลอยตาเหล่าผู้อนุรักษ์นิยมไปได้อย่างหน้าตาเฉย ด้วยความเรืองอำนาจของระบบบริโภคนิยม
เครดิตจาก - Road to AV
