วันหนึ่งขณะที่แม่บ้านซึ่งมีลูกเล็กๆวัยช่างพูดกำลังอาบน้ำ แต่เผลอลืมล็อคประตู จุกวัย 5 ขวบมายืนดูอยู่ที่ประตู จนถึงขั้นสุดท้ายที่แม่กำลังเช็ดตัว ก็เลยถามด้วยความอยากรู้อยากเห็นขึ้นว่า
จุก: แม่ครับแม่ สีดำๆตรงขาของแม่นั้นมันคืออะไรครับ?
แม่: (สะดุ้ง! ไม่คิดว่าใครจะมาเห็น เลยตอบไปส่งเดช) อ้อ...มันเป็นฟองน้ำสีดำของแม่เองน่ะลูก
จุก: อือๆ เข้าใจแล้วครับแม่
หลังจากนั้นอีก 2-3 วัน จุกวิ่งมาหาแม่
จุก: แม่ๆ ขอดูฟองน้ำสีดำของแม่หน่อยซิ
แม่: เสียใจจ้ะลูก...มันหายไปแล้วล่ะจ้ะ
จุกทำหน้าเศร้าเพราะเข้าใจว่า “ฟองน้ำ” ของแม่หายไปจริงๆ เช้าวันรุ่งขึ้น ขณะที่แม่ยืนอยู่ในครัว จุกก็วิ่งกระหืดกระหอบเข้ามาหา
จุก: แม่ๆ ผมรู้แล้วว่า “ฟองน้ำ” ของแม่อยู่ไหน
แม่: (นึกขำในใจเลยถามไปว่า) มันอยู่ไหนล่ะจ๊ะ?
จุก: เมื่อกี้ผมเห็นน้าแจ๋ว (คนใช้) เอาฟองน้ำของแม่ไปถูหน้าพ่อ...
